Čudo od deteta, zvezda jugoslovenske kinematografije, seks simbol, urbana ikona generacije osamdesetih , borac protiv establišmenta – sve je to bila Sonja Savić. Izgledala je, govorila i mislila drugačije od ostalih- potpuno samosvojna i autentična pojava u našoj kulturi.

Već od dečijih dana u Dramskoj grupi Radio Beograda, kasnije na Fakultetu dramskih umetnosti i kroz rad u alternativnom teatru, Sonja je bila predvodnik generacije koja je donela promene u pristupu glumi i umetnosti uopšte. Zanimalo ju je brisanje razlike izmedju umetnosti i života, privatnog i javnog – ideja glumca kao filozofa i akrobate.

Osvojila je na prečac jugoslovensku kinematografiju osamdesetih –za dve godine snimila je filmove po kojima je danas pamte i citiraju – njena Dečka iz filma “Šećerna vodica” i kasnije Marta iz “Mi nismo Andjeli” – ušle su u srpsku urbanu usmenu književnost.

Sonja je umesto crvenog tepiha više volela pozorišnu alternativu i saradnju sa bardovima južnoslovenske avangarde kao sto su zagrebačka “Kugla glumište” i slovenački NSK.Građanski rat zaustavio je Sonjinu generaciju na početku zrelosti, razbio kulturni prostor i osnove humanog života. U toku rata u bivšoj Jugoslaviji Sonja je, potpuno u svoje ime, javno osudjivala taj rat i pseudopatriotske vojskovođe. Ona tada započinje i autorski rad na režiji eksperimentalnih filmova i multimedijalnom teatru u okviru trupe Supernaut.

Iako u periodu posle 2000. godine Sonja Savić u kontinuitetu radi na svojim autorskim projektima i ostvaruje značajne uloge u filmovima “Kruh i mleko” i “Odgrobadogroba” slovenačkog reditelja Jana Cvitkoviča, u isto vreme traje njena pobuna protiv novih društvenih stega u demokratskim rukavicama ali I lična drama ogorčenja i izolacije. Sonja Savić preminula je 23.9.2008. u 47. godini života.